
dinsdag, mei 27
zondag, mei 25
donderdag, mei 22
maandag, mei 12
zondag, mei 11
dinsdag, mei 6
overeenstemmende geschiedenis
hoofdpersoon
overeenstemmende vorm
stijl
niet alleen verbaal
handen herinneren me
de unieke geschiedenis
de stad
zijn huis
verwoest bouwwerk
ontroerend
uitgerekend hier
woedde het vuur
toen
oude wereld
herleid tot ruïnes
geïdentificeerde plaatsen
om het verhaal te loochenen
aanwijzingen
werkelijk
resten van het huis
probleem van overlevering
getuigenis
hoofdpersoon
overeenstemmende vorm
stijl
niet alleen verbaal
handen herinneren me
de unieke geschiedenis
de stad
zijn huis
verwoest bouwwerk
ontroerend
uitgerekend hier
woedde het vuur
toen
oude wereld
herleid tot ruïnes
geïdentificeerde plaatsen
om het verhaal te loochenen
aanwijzingen
werkelijk
resten van het huis
probleem van overlevering
getuigenis
donderdag, april 24
maandag, april 21
op eigen houtje zoeken
de heuvel op
we nemen gewoon aan
dat ik gelijk heb
wie beslist ?
één wezen
één zijn
waar stoel ik zelfvertrouwen op ?
waarheid
waar komt het vandaan ?
natuur is wreed
wat heeft het voor nut ?
aan de overkant
de blauwe heuvels
vuur
waar komt het vandaan ?
ik kan er niets over zeggen
het verlangen
beneden te blijven
alles in oudheid verdwenen
de heuvel op
we nemen gewoon aan
dat ik gelijk heb
wie beslist ?
één wezen
één zijn
waar stoel ik zelfvertrouwen op ?
waarheid
waar komt het vandaan ?
natuur is wreed
wat heeft het voor nut ?
aan de overkant
de blauwe heuvels
vuur
waar komt het vandaan ?
ik kan er niets over zeggen
het verlangen
beneden te blijven
alles in oudheid verdwenen
zondag, april 20
vrijdag, april 4
someone puts himself
in your hands
recalling memory
identity
just look forward ?
that's what saved him
watching and copying
patience
leave it to experts
strange things are going on
surrounded by water
keep it in serenity
find the real effect
as if glued together
compassion
generous
beautiful because of the logic
in different forms
poetic power
in your hands
recalling memory
identity
just look forward ?
that's what saved him
watching and copying
patience
leave it to experts
strange things are going on
surrounded by water
keep it in serenity
find the real effect
as if glued together
compassion
generous
beautiful because of the logic
in different forms
poetic power
dinsdag, april 1
dinsdag, maart 25
zondag, maart 23
widespread support
dressed the same way
what am I thinking about ?
freedom of movement
acceptable
no one to blame for
it came from me
a way of using my life
take care
my own kind of courage
thoughts in mind
there was this period
impossible binds
returning to as it was
minimise risks
old houses
what do they look like ?
well sheltered
things that matter
dressed the same way
what am I thinking about ?
freedom of movement
acceptable
no one to blame for
it came from me
a way of using my life
take care
my own kind of courage
thoughts in mind
there was this period
impossible binds
returning to as it was
minimise risks
old houses
what do they look like ?
well sheltered
things that matter
dinsdag, maart 18
maandag, maart 10
10
ik zou even kunnen rusten, tegen de eerstvolgende auto hangen, daarvoor gun ik me de rust niet, ik heb werk te doen, mijn makker ontmoeten, weer het felle licht, dat me het trottoir opgooit, weer, twintig tegels voor niets, twintig keer de ene voet na de andere, even stilstaan, als dat al mogelijk zou zijn, dat valt niet te verwachten, geen geduld, lopen is mijn lot, naar voren gaan is beter gezegd, ik kan niet zeggen dat wat ik doe op lopen lijkt, naar voren gaan, stilstaan is eigenlijk meer mijn aard, ik zou er veel voor over hebben, kunnen hebben, al weet ik niet wat, wat ik er voor over zou kunnen hebben, een soort vaart, niet meer dan een soort, amper noemenswaardig, mijn naar voren gaan heeft een vaart,
niet te stuiten, amper noemenswaard, schuifel ik, schuiven mijn voeten, verschuif ik mijn voeten,
een nieuwe poging,
ik zou even kunnen rusten, tegen de eerstvolgende auto hangen, daarvoor gun ik me de rust niet, ik heb werk te doen, mijn makker ontmoeten, weer het felle licht, dat me het trottoir opgooit, weer, twintig tegels voor niets, twintig keer de ene voet na de andere, even stilstaan, als dat al mogelijk zou zijn, dat valt niet te verwachten, geen geduld, lopen is mijn lot, naar voren gaan is beter gezegd, ik kan niet zeggen dat wat ik doe op lopen lijkt, naar voren gaan, stilstaan is eigenlijk meer mijn aard, ik zou er veel voor over hebben, kunnen hebben, al weet ik niet wat, wat ik er voor over zou kunnen hebben, een soort vaart, niet meer dan een soort, amper noemenswaardig, mijn naar voren gaan heeft een vaart,
niet te stuiten, amper noemenswaard, schuifel ik, schuiven mijn voeten, verschuif ik mijn voeten,
een nieuwe poging,
zondag, maart 9
9
ik slinger het trottoir weer op, duidelingwekkend, een tweede poging zoals gewoonlijk in het voorraam is zinloos, onmogelijk ook, de tijd tussen nu en de volgende gelegenheid heb ik nodig om te herstellen, die tijd tot de volgende auto schat ik op twintig tegels, twintig tegels, elk ter grootte van een voet, mijn voet, ik moet me staande zien te houden, niet stilstaan, de tegels helpen, de ene voet na de andere, makkelijker gezegd dan gedaan, hoeveel tijd heb ik? en valt het moment van mijn aankomst wederom samen met die van mijn metgezel? op de een of anderen manier klopt hier iets niet, ik bedoel met mijn metgezel, of met mij, ik heb barstende koppijn, de verblindende zon verblindt mijn toch al moeizaam werkende hersenen, nog even en ik bereik de volgende autoruit, tegel voor tegel, voet voor voet, mijn handen vooruit gestoken, ik wil niet weer mijn hoofd stoten, van een aanloop is nu geen sprake meer, het is wel wat ik wil, maar niet wat ik doe, ik doe wat ik kan, niet wat ik wil, zowel mijn linker als mijn rechter voet willen niet meer, ik bedoel dat ze niet meer omhoog kunnen, ik krijg ze niet omhoog, niet meer, mijn hoofd is tegelijkertijd licht en zwaar, met moeite volg ik de tegels, voet voor voet, schuifelend als een blinde, verblinde,
ik slinger het trottoir weer op, duidelingwekkend, een tweede poging zoals gewoonlijk in het voorraam is zinloos, onmogelijk ook, de tijd tussen nu en de volgende gelegenheid heb ik nodig om te herstellen, die tijd tot de volgende auto schat ik op twintig tegels, twintig tegels, elk ter grootte van een voet, mijn voet, ik moet me staande zien te houden, niet stilstaan, de tegels helpen, de ene voet na de andere, makkelijker gezegd dan gedaan, hoeveel tijd heb ik? en valt het moment van mijn aankomst wederom samen met die van mijn metgezel? op de een of anderen manier klopt hier iets niet, ik bedoel met mijn metgezel, of met mij, ik heb barstende koppijn, de verblindende zon verblindt mijn toch al moeizaam werkende hersenen, nog even en ik bereik de volgende autoruit, tegel voor tegel, voet voor voet, mijn handen vooruit gestoken, ik wil niet weer mijn hoofd stoten, van een aanloop is nu geen sprake meer, het is wel wat ik wil, maar niet wat ik doe, ik doe wat ik kan, niet wat ik wil, zowel mijn linker als mijn rechter voet willen niet meer, ik bedoel dat ze niet meer omhoog kunnen, ik krijg ze niet omhoog, niet meer, mijn hoofd is tegelijkertijd licht en zwaar, met moeite volg ik de tegels, voet voor voet, schuifelend als een blinde, verblinde,
zaterdag, maart 8
8
ik slenter,
laat ik er van uitgaan dat dat nu is,
ik slenter dus, beter gezegd ik slinger langs de auto's, die langs de stoeprand staan, opzoek naar mijn metgezel, verblind door het zonlicht dat door het glas wordt weerkaatst, de ene poging na de andere mislukt, het geslinger neemt toe, volhouden, niet opgeven, steeds, vlak voordat ik een nieuw autoraam nader, kijk ik snel even weg om het felle zonlicht in mijn ogen te vermijden, uit te stellen, steeds als ik dat doe is het alsof ik mijn metgezel zie, in een flits, ik weet dat het niet kan, maar toch, door de felle zon ben ik het contact met de omgeving kwijtgeraakt, zo goed als kwijtgeraakt, ik concentreer me op de autoruiten, door het gedoe met het zonlicht en mijn geslinger, mede daardoor, heb ik al een paar keer mijn hoofd gestoten, duizelig blijf ik mijn weg zoeken, volhouden, nog net helder genoeg besluit ik om te onderzoeken hoe het zit met mijn makker in een flits, ik richt me nu volledig op het moment net voordat ik in het verblindende licht kijk, ik neem als het ware een aanloop, slingerend nog steeds, dat wordt niet minder, wordt meer, daar is hij weer, weg, een kort moment maar, ik heb het gezien, hem, in het glas, overeenkomstig eerdere ontmoetingen, alleen sneller, korter, en dan weer het felle licht,
duidelingwekkend,
ik slenter,
laat ik er van uitgaan dat dat nu is,
ik slenter dus, beter gezegd ik slinger langs de auto's, die langs de stoeprand staan, opzoek naar mijn metgezel, verblind door het zonlicht dat door het glas wordt weerkaatst, de ene poging na de andere mislukt, het geslinger neemt toe, volhouden, niet opgeven, steeds, vlak voordat ik een nieuw autoraam nader, kijk ik snel even weg om het felle zonlicht in mijn ogen te vermijden, uit te stellen, steeds als ik dat doe is het alsof ik mijn metgezel zie, in een flits, ik weet dat het niet kan, maar toch, door de felle zon ben ik het contact met de omgeving kwijtgeraakt, zo goed als kwijtgeraakt, ik concentreer me op de autoruiten, door het gedoe met het zonlicht en mijn geslinger, mede daardoor, heb ik al een paar keer mijn hoofd gestoten, duizelig blijf ik mijn weg zoeken, volhouden, nog net helder genoeg besluit ik om te onderzoeken hoe het zit met mijn makker in een flits, ik richt me nu volledig op het moment net voordat ik in het verblindende licht kijk, ik neem als het ware een aanloop, slingerend nog steeds, dat wordt niet minder, wordt meer, daar is hij weer, weg, een kort moment maar, ik heb het gezien, hem, in het glas, overeenkomstig eerdere ontmoetingen, alleen sneller, korter, en dan weer het felle licht,
duidelingwekkend,
Abonneren op:
Posts (Atom)