2910

2909

een woeste periode
idiote scenes
nog erger maken 
iets wat steeds terugkeert
ongedwongen
eenzaamheid in de stad
gevangen
tussen demonen en braafheid
stilte
me vastklampen
aan waar geen woorden zijn
buiten de realiteit
het leven naar mijn hand zetten

alle middelen zijn toegestaan
de belevenis moet krachtig zijn
hoe beïnvloedend is een keuze

2908

2907

er moet altijd iets zijn
de werkelijkheid
is niet zwart wit
kent vele kleurnuances
aandacht schenken
aan wat onopgemerkt is
herinneringen
als verhalen
vertellen
ervaring leveren
luisteren
er moet altijd iets zijn
om te zien
dat er licht is

2906

2905

2904

2903

2902

2901

2900

2899

paradox toelaten
bestaan leven
uitvinden
zigzaggen
een andere wereld tonen
een succesverhaal ?
niks verklappen
maakt het spannend
je weet het niet

geen idee
wat me te wachten staat

het leven ruimer maken
niet nuttig zijn
zinloos zijn

2898

2897

2896

2895

niet alle verleden
is bekend
wat is er te ontdekken ?
wat doet er toe ?

alles is waar
is alles waar ?

een strijd van woorden
ontdaan
van gevoelens
zonder feiten te melden

grenzen wegnemen
van de dictatuur van het bestaan
via omwegen
vereenvoudigen wat gebeurt

2894

2893

2892

2891

2890

2889

2888

2887

2886

2885

2884

2883

2882

2881

2880

2879

2878

de fundamenten
van alles
die ik hergebruik
vibreren 
ontwrichtend
in het wilde weg
expansie
in veel richtingen
allerlei gedateerde systemen
lopen gelijk
of juist niet

vanzelfsprekendheden
doorbroken cirkels
beheersing
van [on]behagen
impasse van taal
balanceren op een wrak

vervullen van idealen
waar zijn mijn schoenen ?
is er achterstand ?

2877

2876

2875

2874

2873

2872

2871

2870

een doodgewone dag
glorie van het niets
mengeling van culturen
rondlopen

from town to town

betoverende bossen
sporen van het verleden
in de wereld 
we hadden er niets aan

niet bang zijn
langzaam bewegen
langzaam praten
iedereen legt het anders uit

een doel:
amuseren
kijk maar
de hoogste productie 
ter wereld

een beetje hoofdpijn
gaat over

2869

ademen
soms luister ik
het is geweldig
een wereld 
die langzaam verdwijnt

gestalte geven
ontwikkelen
ontvouwen
dansen 
ademen

woorden gaan samen
in vrijheid

verlangen
bedwelming

aan het werk zijn
dingen versimpelen
woorden beschermen
afstand nemen

mooi maar nooit helemaal

2868

2867

2866

2865

2864

2863

2862

2861

ik kijk mijn ogen uit
mooi licht
weer of geen weer
van 's morgens vroeg 
tot 's avonds laat
krachtig
lichtvoetig
een lust voor het oog
kinderjaren

harmonische schijn
geen zelfbeklag
niet helemaal onschuldig
bevrijd worden

wat is levenskunst ?
bindende thema's
bouwwerken kunnen instorten
vrij maar eenzaam
ik kijk mijn ogen uit