jan nederveen

woensdag, september 7

wat zeggen woorden
mijn hoofd bonst
hand om de beker met thee
wijsvinger sierlijk op
deksel
met twee handen zoeken in
een koffer
het valt wel mee
wijsvinger op lippen
lach met ontblote lange
tanden
maakt tranen dringend in
mijn ogen
hand bladert sierlijk
het tijdschrift
glimmende armbanden
exit door
angst in ogen
geen woord te verstaan
wat wordt bedoeld
steeds weer tranen
geen reactie meer
klaar
het is goed zo
je hoeft niet meer te haasten
verstandsverbijstering
het meisje heeft een
lief gezichtje

ogen
mondhoek
ooglid
wimpers
arm wordt in mouw gestoken
schuift uit en wijst
naar voren als
nazi groet
trekt zich terug om
tijdschrift te ondersteunen
voet
schuift naar voren
zet zich vast tegen
een van de poten van
de zitting
slagen in het haar boven
de wenkbrauwen
verlegen spannende
glimlach
ingehouden ingetogen
geheimzinnig
betekenisvol krachtig
onzeker
tegelijkertijd